Wat mij fascineert, waar ik mee stoei of wat ik wil doorgronden is onderwerp van  mijn werk. Mijn emoties, de manier waarop ik me verhoud tot mijn omgeving, de plek die ik inneem (in familie of maatschappij), vrouw zijn. Al doende voelt het alsof ik daar een ander licht op laat schijnen. Of iets zichtbaar maak dat op het eerste gezicht verborgen blijft.

Dat doe ik soms letterlijk. Door bestaande beelden te veranderen of te repareren. Wat ik maak is persoonlijk én universeel. Het roept vaak herkenning op.

Ik gebruik vaak textiel, in combinatie met andere materialen en technieken. Meestal is dat tweedehands textiel (moltons, tafellaken, gordijnen, verband etc.) met een eigen verhaal of energie die mee doet in het werk.

De stoffen gaan intensief door mijn handen. Ik werk er als het ware doorheen. Dat heeft met zorg en aandacht te maken en geeft mijn kunst iets intiems.